درسی که یووه آموخـــت . . .
 |
بعد از استراتژی‌های گازانبری و اقدامات ضربتی اَری‌وَ‌بِنه، پروا و جسارت در میان فعالان رسانه‌ای نزدیک به باشگاه یوونتوس نیز افزایش پیدا کرده، تا جایی‌که روزنامه‌نگار نسبتاً محافظه‌کاری مثل ماسیمو پاوان نیز یادداشت‌هایی بی‌محاباتر می‌نویسد و ابایی ندارد که در آن ملاحظات همیشگی‌اش را کنار بگذارد و از خجالت مغضوبین درآید. به عنوان نمونه بخش‌هایی از یادداشتی را که او دقایقی پیش منتشر کرده، مطالعه کنید:
یوونتوس این روزها سخت تلاش می‌کند تا شاخه‌های خشک و مرده‌اش را هرس کند. بعد از نشان دادن درب خروجی به رمزی و سایرین این بار نوبت به ربیو و ملو رسیده؛ بازیکنانی که مطمئناً شایستگی 4 سال پادشاهی با پول فراوان در تورین را نداشته و ندارند و بیش از آنکه به کار یووه بیایند نشان‌دهنده اشتباهات آشکار مدیریتی هستند.
یوونتوسِ جدید درس‌هایش را به خوبی پس می‌دهد؛ ساختار قرارداد پوگبا بر مبنای پاداش‌هایی بنا شده که تنها در صورت بروز کیفیت مطلوب به او پرداخت خواهد شد، قرارداد دی‌ماریا یک‌ساله منعقد شده، کوستیچ با حقوقی بسیار کم به تورین خواهد آمد و قرارداد احتمالی دپای نیز بعید است هیجانی و بدون ارزیابی عملکردش در ایتالیا بیش از 2 سال تنظیم شود.
یوونتوس دیگر تن به پرداخت حقوق‌های دیوانه‌وار به بازیکنانی که لیاقت و استحقاق آن را ندارند نخواهد داد؛ سمت و سوی قراردادهایش را به پایین تعدیل خواهد کرد و ترسی از گزینه‌ی «قطع همکاری» نخواهد داشت؛ چه نام بازیکن دیبالا باشد چه برناردسکی. اشتباهاتی مثل الکس ساندرو که عملکرد اقتصادی باشگاه در پرداخت‌ها را نارسا و در مسیر سقوط قرار دهد نیز دیگر تکرار نخواهد شد.
ارسالی از جامعه ی مجازی هواداران باشگاه یوونتوس در ایران
